Chitwan National Park

Namasté,

Deze week heb ik weer een aantal dagen stage gelopen op de observatie afdeling. Ik ken nu mijn plek hier al iets beter en heb een beetje een idee van de dagindeling. Ook heb ik geprobeerd deze week veel met de hoofdzuster mee te kijken, die doet qua handelingen het meeste en hier zou ik misschien ook iets bij kunnen betekenen. En met succes, aan het begin van de week mocht ik een infuus prikken bij een kindje! Verder heb ik veel bij de doktersronde meegekeken. Wat me bij deze ronde vooral opvalt is dat de artsen met een stuk of 7 man naast het bed staan en onderling heel veel discussies voeren, aan het einde wordt er bijna niet teruggekoppeld naar de ouders en het kind. Maar het lijkt wel alsof de ouders het ook niet veel uitmaakt wat hun kind heeft, zolang het maar beter wordt. Dit is in Nederland wel anders, daar wilt iedereen het liefst gelijk weten wat ze hebben en waarom een bepaalde handeling uitgevoerd gaat worden. 

Veel studenten op de afdeling vragen me vaak wat de grootste verschillen met de zorg in Nederland zijn. Het is vaak moeilijk om dan niet gelijk een hele lijst op te noemen en aan te geven wat er allemaal beter kan. Het is nu eenmaal de manier van werken hier en die zal ik moeten respecteren, hoe vaak ik me ook afvraag of het niet beter op een andere manier kan. Het grootste voorbeeld hiervan is hygiëne, bij ons desinfecteren we onze handen wel 30 keer op een dag. Hier doen ze dat net 1 à 2 keer en lijken ze zich er ook niet druk over te maken. Ook bij het prikken van een infuus is de hygiëne ver te zoeken. Bij ons gebeurt dit bijna steriel, daar doen ze hier niet aan. Ze hebben hier ook niet de middelen voor, maar ik denk dat hierbij wel nog winst te halen is zonder al te veel geld uit te moeten geven. Deze winst zou al behaald kunnen worden met een goede uitleg waarom hygiëne belangrijk is en wat ze hieraan kunnen verbeteren. Vanaf morgen loop ik 2 weken mee op de oncologie afdeling, ik ben benieuwd hoe het er hier aan toe gaat! 

In de middagen zit ik vaak aan school te werken of loop ik even snel Thamel in om wat boodschappen te halen. Het is erg gezellig hier in huis waardoor de tijd snel om gaat. Ook is het soms fijn om het 's middags even rustig aan te doen, in het ziekenhuis is het altijd erg druk en doe ik veel indrukken op.

Eind van de week zijn we 3 dagen naar Chitwan National Park geweest. We zijn hier naar toe gereisd met de bus, dit was een reis van 6 uur over hobbelige wegen en met de nodige schrikmomenten. Ze halen hier overal iedereen en alles in, ook als je denkt dat het helemaal niet past doen ze het toch. Hierdoor moet de buschauffeur vaak de rem keihard intrappen, maar tot nu toe gaat het vaak net goed. De busreis was qua natuur wel zeker de moeite waard, we zijn door de bergen heen gereden met prachtige uitzichten. 

Eenmaal aangekomen in Chitwan kregen we ons programma daar te horen. We zijn begonnen met een tour door het stadje, hier heb ik gezien dat er veel armoede is in Nepal, de mensen wonen hier nog in hutjes en vele van hen zijn boer. De meeste van hen verbouwen rijst en houden een paar dieren. Ook werken er een aantal van hen in het toerisme als gids, schoonmaker, kok e.d.

De dag hierna zijn we in de ochtend op weg geweest met de kano over de rivier, hebben we een stuk gewandeld door de jungle en olifanten gespot bij het breeding center. Na een verfrissende duik in het zwembad van het hotel was het 's middags tijd voor de safari tour met de jeep, dit was super leuk! We zijn bijna 5 uur onderweg geweest en hebben veel dieren gespot zoals een neushoorn, apen, beren, krokodillen, herten, slangen en heel veel pauwen. Het was heel bijzonder om deze dieren in het wild te zien, helaas hebben we de tijger niet gezien. 

Komende week heb ik gewoon weer stage en in het weekend wordt hier de Nederlandse koningsdag gevierd, dus dit is weer iets om naar uit te kijken!