De operatie afdeling

Hoiii, 

Afgelopen week stond ik op de operatie kamers van het ziekenhuis, dit vond ik een hele leuke afdeling! Er was hier heel veel te zien en te leren en daarbij waren de verpleegkundigen en artsen ontzettend aardig. 

In totaal zijn er drie operatiekamers in het ziekenhuis, 2 nieuwe en een nood operatiekamer. De noodoperatiekamer is gemaakt in de gang richting de normale operatiekamers. Dit betekent dat alle kinderen hier langs lopen en de operaties zien die hier plaatsvinden. Dit is heel gek maar hier heel normaal, ook de ouders van de kinderen kunnen hier gewoon naar binnen kijken. De normale operatiekamers zien er goed uit en doen een beetje denken aan thuis. Natuurlijk is het dat helemaal niet maar qua materiaal en techniek zijn ze wel goed op weg. Het is ongelooflijk hoeveel kennis de artsen hebben en hoe goed er onderling samen gewerkt wordt. Alleen qua hygiëne kan het soms nog beter, soms vliegt er wel eens een vlieg door de operatiekamers. De student die dan ook aanwezig is krijgt de taak om deze dood te slaan met de vliegenmepper.

De verpleegkundigen hebben hier de functie van operatie assistent en deze wordt ook nauwkeurig uitgevoerd. Ze geven de materialen aan en helpen af en toe een handje mee opereren. Ik kan hier natuurlijk niks in betekenen en heb ook vooral geobserveerd en af en toe meegeholpen een kindje kalmeren. Ook valt af en toe de stroom uit tijdens een operatie en heb ik de taak van bijschijner met mijn zaklamp op mijn telefoon. Op het moment zelf denk ik hier niet over na, maar achteraf zijn dit soort taferelen best grappig. 

Er worden hier operaties uitgevoerd waarvan ik niet verwacht had dat ze dit hier konden uitvoeren. Zo worden er hele complexe operaties gedaan waarbij de hele buik opengelegd wordt en ook veel kleinere ingegrepen aan bijvoorbeeld abscessen. Ik had gedacht dat ik niet zo goed tegen al het bloed zou kunnen, maar na een stevig ontbijt kan ik er beter tegen dan ik dacht.

De heftigste operatie van afgelopen week was het verwijderen van een niertumor. Toen ze begonnen aan de operatie kwam er opeens een orgaan boven dat bijna net zo groot was als een handbal. Nadat ik nog eens goed keek bleek dit geen orgaan te zijn maar de tumor die aan een nier vastzat. Ik had hiervoor nog nooit een tumor in het echt gezien en was dan ook een beetje in shock door de omvang van deze tumor. Ik ben er dan ook even bij moeten gaan zitten en heb met open mond zitten kijken, ik heb er een foto van gemaakt, deze zal ik maar niet delen hier ;). Nadat de tumor verwijdert was werd deze in een soort van grote beschuitblik gedaan en naar de ouders gebracht. Alle ouders zitten samen in een ruimte te wachten totdat hun kind terug komt. Hier werd de tumor naar toe gebracht en kregen de ouders de opdracht deze naar het lab te brengen. Dit betekent dat ze het hele ziekenhuis door moeten lopen met de tumor om deze hier af te geven. Jullie kunnen je dit beeld vast wel allemaal voorstellen, heel apart. 

Gisteren zijn we na een busreis van 200 kilometer ,waar we 8 uur over gedaan hebben, aangekomen in Pokhara. Het is hier een stuk rustiger dan in Kathmandu en de lucht is hier ook schoner. We hebben een heel mooi hotel mét zwembad waarvan we nu lekker aan het genieten zijn. Morgen gaan we paragliden en de rest van de week vooral rustig aan doen én genieten van de douche en zachte bedden. 

Tot volgende week!