ziek, zoo en whoopeeland

28 april 2019 - Kathmandu, Nepal

Namasté, 

Afgelopen week was een vrij rustige week, dit kwam vooral doordat ik aan het begin van de week flink ziek geweest ben. Gelukkig gaat dit nu weer beter en heb ik toch nog een paar dagen stage gelopen.

Het waren alweer de laatste dagen stage op de NIMCU, ik vind het onwijs jammer dat ik alweer naar een volgende afdeling ga. Op de NIMCU werken veel leuke verpleegkundige waarvan ik ook veel mocht doen en waarbij ik veel kon zien. Ook was het druk op de afdeling, er lagen in totaal 10 baby´tjes. Als er zoveel kindjes liggen huilt er altijd wel eentje, hierdoor heb ik veel met een baby in mijn armen over de afdeling heen gelopen en getroost. Troosten doe ik wel lekker in ´t plat, hierdoor zullen straks een paar Nepalese kinderen wel Limburgs kunnen praten. 

Hetgeen ik wel moeite mee had op de afdeling is dat je weet dat deze kinderen, die nog geen week oud zijn, geen hele rooskleurige toekomst zullen hebben. Aan de ouders van de kinderen zie je dat ze in armoede leven en niet veel te besteden hebben, ook hebben ze vaak geen opleiding of werk. Doordat de ouders dit niet hebben kunnen zij hun kinderen niet veel bieden in de toekomst. Hierdoor weet je vaak al dat ze het niet makkelijk zullen krijgen later.
Gisteren zijn we met zijn vijven naar de dierentuin hier in de stad geweest, dit was erg leuk en gezellig. Ze hebben hier in de dierentuin nog best veel dieren en ook is er lekker veel groen. Hierna zijn we naar een hypermodern winkelcentrum geweest, we hadden even niet meer het idee dat we in Nepal zaten. Er waren veel westerse winkels en het leek ook echt op een winkelcentrum. 

Vandaag zijn we naar een waterpark geweest, Whoopeeland. We hebben lekker de hele dag aan het water gehangen en af en toe eens van de glijbaan gegaan. Maar zowel in de dierentuin en het waterpark waren vooral wij blanken een attractie voor de Nepalezen, er zijn heel wat foto´s van ons gemaakt. 

Ik heb hier nog niet echt verteld in wat voor een huis ik woon en hoe hier in huis alles eraan toe gaat, ik zal het een beetje kort proberen uit te leggen. 

Toen ik deze reis uitzocht werd mij verteld dat ik in een gastgezin zou komen met een Nederlandse vrouw (Ilse) en een Nepalese man (Shiva). Dit blijkt toch net even wat anders te zijn. Shiva blijkt eerder wel gewoon getrouwd te zijn geweest met een Nepalese vrouw (Bapitra), hiermee kreeg hij 2 dochters (Dourga is 15 en Bipana is 21). Later is hij van haar gescheiden en kwam hij Ilse tegen, daarmee kreeg hij een dochter en een zoon. Nu wonen hij, Ilse en de 2 jongsten hier in de buurt in een appartement, Bapitra en de meiden wonen bij ons in huis. Bapitra is onze huisvrouw en zorgt ervoor dat we dagelijks eten krijgen en dat alles opgeruimd en gepoetst wordt. Shiva en Ilse komen wel hier eten en slapen alleen in het appartement, Ilse is nu alweer een tijd in Nederland met de jongsten i.v.m. een hernia. De meiden die hier in huis wonen krijgen een hele andere opvoeding dan dat wij gewend zijn. Dit was en is nog steeds erg wennen en ook wel iets waar wij vrijwilligers het vaak onderling over hebben. Zo mogen de meiden helemaal niks van Shiva en is er weinig vaderliefde te zien, zij zeggen dit zelf vaker ook en merken dat er onderscheid gemaakt wordt tussen het oude en nieuwe gezin. Ook durven ze niks te vragen aan Shiva omdat ze weten dat het toch niet mag, hierdoor hebben we bijna geen sociaal leven en zijn ze na school alleen maar thuis. We mogen wel zeggen dat Shiva niet de makkelijkste is, ook vaker naar ons studenten/vrijwilligers toe. Maar doordat we het er onderling veel over hebben, valt dit ook wel weer mee!

Morgen start ik op een nieuwe afdeling, welke afdeling is nog een verassing. Donderdag komen Lotte en Papa 10 dagen langs en gaan we langs alle bezienswaardigheden hier in de stad en daarbuiten, daar heb ik heel veel zin in! 

Tot volgende week! 

Foto’s

3 Reacties

  1. Marlo Bussers:
    28 april 2019
    Hoi Karlijn, heel bijzonder om dit weer te lezen, en wat geweldig om straks je vader en zus bij je te hebben daar! Er is gelukkig een goede balans tussen je stage en de vrije tijd die je hebt om zelf samen met anderen iets leuks te ondernemen. Anders was het best wel zwaar allemaal. Je slaat je er echt op bewonderenswaardige wijze doorheen, top! Ik kijk alweer uit naar het volgende verhaal. Kwam van de week je moeder tegen en ze vertelde me dat Lotte en Leon jouw kant op gingen. Echt leuk !! Geniet ervan enne...... wat zijn we blij dat we een meisje in Nederland zijn, toch? Groetjes , Marlo
  2. Veerle:
    29 april 2019
    Leuk Karlijn! Om ‘t hier zo toch een beetje mee te kunnen beleven, zo te lezen heb je ‘t naar je zin & maak je veel mee. Sjiek! Geniet van dit avontuur!! Ben benieuwd welke Nepalezen we over een tijd hier mogen verwelkomen, als ze toch ‘plat’ praten ;-). Én dat bungeejumpen; cool!, goed aangepakt ook (haha!) al zal papa ook blij zijn geweest toen je weer met beide voeten op de grond stond. Doe ze de groetjes die 2, als ze komende week op visite komen. En verder heeeel veeeel plezier!!!
  3. Cees en Regina:
    3 mei 2019
    Karlijn wij vinden het fijn voor je dat je vader en zus bij je zijn en wensen we je voor de komende tijd nog een fijne stage groetjes Cees en regina